Zondag 29 Juli – Blijven of gaan?
De dag begon met regen en storm. Na een nacht voor regen en storm. De tent vloog op en neer. Wat een onrust. Ewout liep af en aan om extra haringen bij te zetten maar de wind trok ze er zo weer uit. Ondertussen had de tent genoeg regen gehad en begon deze op meerdere punten water door te laten. Het moment dat kamperen niet zo leuk meer is. Gisterenavond waren al veel mensen vertrokken van de camping, iets wat we nu begrepen. Onze weerapp zei dat het in de middag droog werd maar dan zou het morgen weer hard regenen. En de storm bleef. Wat zouden we doen? We keken het even aan en toen op een gegeven moment het droger werd besloten we in te pakken en een volgende plek op te zoeken. We reserveerden een hut op een volgende camping om twee nachten bij te komen en het weer over te laten waaien.
Maandag 30 Juli – Even bijkomen
We waren beland op een camping aan een meer en met een zwembad. Het weer was niet super maar het zwembad verwarmd, dus je raad al waar Anna te vinden was. We genoten van de ruimte en de muren om ons heen. Heerlijk om even een echte keuken te hebben, een oven en een eigen badkamer. Ondertussen waren we tot de conclusie gekomen dat de remmen van Bloomie wat aandacht nodig hadden. Zelfs Ewout vond het beter een garage te gaan zoeken en ging vandaag een aantal langs. Helaas had geen een tijd. Die avond zelf gekeken naar een oplossing, maar net dat ene sleuteltje niet mee genomen. Wilden we blijven of door? Op aanraden van een voormalig collega en vriendin besloten we richting Trollstigen te gaan, een prachtige plek in Noorwegen.
Dinsdag 31 Juli -Trollstigen moest even wachten
Onderweg naar Trollstigen zochten we naar een camping. De weersvoorspelling bleek niet positief en eenmaal aangekomen bij een camping in Andalsnes, camping Mjelva, besloten we een hut te boeken. Klein maar fijn. Ondertussen de zoektocht naar een garage begonnen want Bloomie en remmen was een uitdaging. En met een Bakkie erachter en in de bergen was het tijd voor een grondig onderzoek. Ewout belde wat garages af en kon uiteindelijk bij één een afspraak maken voor de volgende ochtend.
Woensdag 1 Augustus – Bellen, bellen en nog eens bellen
Ewout en Anna gingen op tijd onderweg naar de garage. Daar werden de remmen ontlucht, maar er kwam maar weinig lucht uit. Onderweg terug naar de camping bleek dat ontluchten van de remmen niet geholpen had. Het was tijd om de ANWB in te schakelen want zonder goede remmen rijden was/is gevaarlijk. Er kwam een monteur langs om te kijken en de conclusie werd getrokken dat er een nieuwe hoofdremcilinder nodig was.
Dit kon niet direct gemaakt geworden want het onderdeel moest eerst besteld worden, maar gelukkig kon het nog besteld worden! De voorspelling was dat het onderdeel maandag binnen zou komen en dan maandag of dinsdag zou Bloomie gemaakt worden.Heel fijn dat Bloomie gemaakt kon worden, maar ondertussen zaten bij op een camping en konden we weinig ondernemen. Daarbij hadden we met vrienden in Zweden afgesproken voor het weekend waar we nu niet konden komen. Gelukkig hadden we ANWB wegenwacht afgesloten dus we konden vervangend vervoer krijgen. Helaas nog niet vandaag.
Donderdag 2 Augustus – Gelukt!
De dag begon weer met bellen. We wilden niet wachten tot Bloomie klaar was maar we wilden onderweg. Vervangend vervoer was uiteindelijk geregeld, zij het dat het een wat kleinere auto dan Bloomie was. Maar, we konden weer wat doen. We besloten direct de Trollstigen op te rijden. Wat prachtig! Het was bewolkt, maar we hadden het gelukt om boven net vrij uitzicht te hebben.
Verder doorrijden naar het Geirangerfjord zat er niet in, dat bewaarden we voor een volgende reis. Ondertussen was het wachten op goedkeuring van de ANWB om Bloomie zodra gerepareerd naar Zweden te krijgen. Wij konden dan onze reis vervolgen en op naar een weekend met lieve Zweedse vrienden. Bovenop de Trollstigen kwam het verrassende belletje dat het was goedgekeurd. Blij reden we naar beneden. Tijd om te herpakken en alleen het hoognodige in te pakken in de tijdelijke auto. Terwijl de de Trollstigen afdaalden waren we blij dat we dat niet met Bloomie hadden gedaan en veilig beneden kwamen.
Vrijdag 3 Augustus – We laten Bloomie achter
We namen afscheid van de fijne camping en parkeerden Bloomie en Bakkie bij Nils Heggem, de reparateur. De service was super, er werd meegedacht en vooral aangestuurd op dat wij een mooie reis hadden. Met een zwaar maar dankbaar hart lieten we Bloomie achter. Op naar Zweden. Foeterend op alle piepjes en knopjes reed Ewout in de moderne auto. De regen begon en we reden dataloos naar een tussenstop in Noorwegen. Aangekomen daar maakten we ons eerste vuurtje van de reis, binnen. De open haard ging aan. Het voelde al gauw als een Zwitsers winterhuis, wat een warmte gaf die haard en hield het houten huis vast.
Zaterdag 4 Augustus – Warm onthaal
Na een rustige opstart pakten we alles weer in en zetten we koers naar Zweden. We kwamen langs het mooie Roros, een dorp dat volledig bestaat uit houten huizen. We gingen in het niets de grens tussen Noorwegen en Zweden over. Er was een hek, maar dat was ook alles. Na de lunch kwamen we aan bij een prachtig Zweeds houten huis. Een warm en hartelijk onthaal waar we gewoon ons eigen plekje hadden samen met goed gezelschap. We genoten.
wordt vervolgd…
This entry was posted in Geen onderdeel van een categorie