Afgelopen week stond in het teken van Bloomie en vervangend vervoer. We zijn gewend dat met een auto op leeftijd pech erbij hoort. Maar wat een gedoe als dat buiten Nederland gebeurd.
We reden afgelopen vrijdag weg uit Italie, op naar Zurich, Zwitserland. Vol goede moed. We besloten om over de San Bernardino pass (2100m!) te rijden om meer te kunnen genieten van het o zo mooi Zwitserland. Want bij het binnenrijden van ons vorige thuisland kriebelde het wel even. Maar nog maar net op weg naar de San Bernardino pass merkten we dat Bloomie er minder zin in had dan ons. Zodra de weg iets omhoog ging viel het vermogen weg. We gingen het niet halen dachten we. We besloten om te draaien en via de Gotthard tunnel te gaan. Minder stijl, saai, maar verstandig.
Maar op een gegeven moment vroegen we ons af of we dat wel gingen halen
Met 30 km/uur gingen we over de snelweg wanneer er een lange helling was. We werden ingehaald door vrachtwagens terwijl we plaats maakten door het gebruik van de vluchtstrook met alarmlichten aan. Na een lange en moeizame rit kwamen we einde dag bij onze liefste vrienden in Zurich aan waar we warm onthaald werden en het eten voor ons klaar stond.
Wat nu
We hadden het plan om na een stop in Zurich door te rijden naar Nederland. Maar de grote vraag was nu of Bloomie dat wel ging halen. We waren wel wat kuren gewend, maar dit was toch iets zorgelijker. Zeker wanneer Ewout gaat twijfelen, dat weet je dat het beter is om hulp in te roepen. En dat deden we dan ook maar. De volgende ochtend belden we met de ANWB. Hen leek het beter om iemand langs te sturen en zo gebeurde het.
Rond het middaguur kwam de TCS
Er werd gekeken en gezocht. Overlegd met collega’s aan de telefoon. Een rondje gereden omdat het kon, want hoe vaak rijdt je nou nog in een auto als deze? Hoe dan ook, het euvel werd niet gevonden. Ewout’s vermoeden van lage compressie in één (of meer) cilinders leek de TCS man niet waarschijnlijk. De motor start soepel en loop keurig stationair. In de lage toeren lijkt de motor normaal krachten te leveren maar iets hoger in de toeren wil het niet meer. Misschien iets in het inlaat- of uitlaattraject (brandstof pomp, filter, katalysator, etc.)?
Te veel opties om door een niet specialist goed te kunnen vaststellen. Daarom was de conclusie / advies : verder rijden geen optie. Wat een teleurstelling. Waar we zo blij waren om weer in Zwitserland te zijn was het tegelijk een tegenvaller dat het niet goed ging met Bloomie.
We belden opnieuw meerdere malen met de ANWB en uiteindelijk kregen we te horen dat Bloomie op transport naar Nederland zou gaan en wij een vervangende auto zouden krijgen. Bloomie stond al te wachten bij de TCS en na een aantal uren geduld van onze kant kregen we te horen dat de volgende ochtend een vervangende auto gebracht zou worden, vanuit Duitsland.
De volgende ochtend namen we de sleutels van een (T5) VW Bus in ontvangst. Hetzij ietsje nieuwer dan Bloomie. We pakten die middag de hele boel over en met wat passen en meten ging het erin. De dimensies van een nieuwere bus zijn groter maar interieur ruimte niet. Veel plastic, airbags en andere tupperware (en de motor ligt natuurlijk aan de verkeerde kant van de auto 😊). Toen Ewout die avond Bakkie eraan wilde koppelen bleek dit niet mogelijk. Ondanks navraag was de stekker van Bakkie niet compatible met de vervangende bus (13 ipv 7 polig).
Na bellen met de ANWB bleek dit een veelvoorkomend probleem (ANWB wel vragen en belooft krijgen door de buitenlandse collega organisaties maar puntje bij paaltje vaak mis). Er zat niet anders op dan de volgende ochtend naar een auto onderdelen zaak te gaan een verloopstekker te kopen. Niet hopeloos maar de zoveelste dag op rij die begint met eerst ‘klooien met de auto’ voor we wat kunnen doen.
Dat bleek niet zo makkelijk
Om 7 uur stond Ewout bij de Bauhaus. Helaas geen juiste verloopstekker daar. Na een zoektocht via meerdere tankstations bleek uiteindelijk de Toyotadealer in Zurich een verloopstekker te verkopen. Het paste en zo konden we uiteindelijk om half negen onderweg naar Nederland.
Het was een lange dag rijden
Maar we kwamen er wel. We hadden met Bloomie het plan een tussenstop te maken in Duitsland. Maar met de vervangende bus konden we comfortabeler doorrijden en de drukte onderweg viel alles mee. We besloten om door te duwen en die avond nog naar de vakantieplek in Nederland te gaan. Even weer van Nederland genieten voor we wegvliegen naar het mooie Zuid Afrika!
This entry was posted in Geen onderdeel van een categorie